Nicole & Jantiene finishen in de Transalpine Run
Van 3 t/m 10 september 2021 liepen Nicole & Jantiene als Team Zuurstok met hun kleurrijke La Sportiva outfits de Transalpine Run. Dit is een Multi Stage Race van 7 dagen, 3 landen, 250km en 15.000 hoogtemeters. Ze liepen niet alleen, want Nederland werd goed vertegenwoordigd daar in de bergen, maar in Nederland werd volop meegeleefd via de social media. In deze blog vind je een overzicht van alle dagverslagen.
Vrijdag 3 september | Hirschegg, Oostenrijk
Jetzt geht es loss! 😀 Morgen start de Transalpine Run! Team Zuurstok: Nicole & ik (nr. 57)
8 dagen trailrunnen, 4 landen: Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië 7 dagen een afstand tussen de 30 en 50 km ‘met wat bergjes’ 😀 En een ‘rustdag’ met een vertical km 😎. Het feest is vandaag al begonnen met een heerlijke ‘mutsdag’ 😜. Heerlijk hier! #lasportivateam #teamzuurstok #foryourmountain
Zaterdag 4 september | Lech, Oostenrijk | 33,5km en 2100hm
Een hele week van dittum! 😍 Om 9.00 uur klonk ‘Highway to hell’ door Hirschegg. Dat was vast voor ons bedoeld, en we gingen inderdaad omhoog, maar die hel zijn we niet tegengekomen. 🙈 Het is hier één blije ‘toestand’ 😂 in een fantastische omgeving. We hebben er maar wat plaatjes van gemaakt zodat je thuis op de bank mee kunt genieten. We kletsen met z’n tweeën of met andere teams. En we rennen 😉. Een Fins mannenteam heeft ons al opgenomen in z’n vlog ‘voor wel 100 volgers’ prima, wij kletsen wel wat. Ook een mooi gesprek met een stelletje over de Himalaya en we kregen vooral veel grappige opmerkingen als we in de afdaling met onze toffe La Sportiva Outfitjes weer allerlei teams voorbij kwamen suisen.
De tweede klim was wel pittig vond ik, maar dat vonden er meer, want er lagen al een paar trailers in de berm te puffen. 🙈
Heel gave klauterpassages waar we ons echt thuis voelen. Morgen mogen we weer 😀
Zondag 5 september | Sankt Anton, Oostenrijk | 30km, 1800hm
We zijn weer binnen hoor en still smiling 😀. Als goede slapers hadden we alletwee een onrustige nacht waar we in de ochtend wel lol om hadden ‘waar ik toch allemaal mee bezig was!?’ 😂
De start was kkkkoud. Wie ons kent … die weet. Die zuurstokken houden niet van kou. Toch waren we nog best te pruimen haha. De zon scheen op de berg. Gezellige mensen om ons heen en nieuwsgierig naar de dag!
Al snel worden we warm als we in een lange rij de eerste klim chill omhoog lopen. Na wat bos opent de wereld zich … wauw!! Ruim 800hm in 5 km in de pocket. Het ging als vanzelf.
We mogen dalen en dan zijn wij ‘back jn business’ het voelt heerlijk om als een baksteen omlaag te roffelen. Alsof we één worden met de berg. Zo’n fijn gevoel! Het is ook niet voor even, 10km lang, down down down. Het is lekker warm. Wij zijn warm. Dit is waar we voor gekomen zijn! ☺️
Daarna komt wat ‘gehutsefluts’ met op en neer en de zo genoemde ‘dangerous sections’ en dan de laatste steile klim. Inmiddels dragen we niet alleen hetzelfde maar we zeggen ook hetzelfde. ‘Warempel, halen we nu ook mensen in op de klim??’
Bij de laatste voedingspost horen we het vrolijke gejoel van de mede baksteendalende Sanne&Tinka. Superleuk. Als wij aan de afdaling beginnen zien we Bastiaan & Jim omhoog komen. Zij mogen zo ook omlaag naar t dorp.
M’n voornemen om meer te eten en drinken onderweg heb ik me goed aan gehouden en heeft me goed gedaan. De laatste afdaling is weer geweldig!
Wonderlijk is het kilometerslange stuk dat een wirwar van wortels en boomstronken is. Onvoorstelbaar. Word je boom, ga je daar staan en dan denderen er 600 trailers over je wortels heen. Sorryyyy!
En dan de laatste kilometer. Naast elkaar. Blij! We did it again 😀🙏
Maandag 6 september 2021 | Galtür, Zwitserland | 34,5 km, 2500 hm
Een jaar geleden zegt Nicole ‘2021 wordt mijn jaar’. Ha, check! ‘Ik zei ‘t zelfde vanmorgen tegen Allard’ zeg ik. En zo begon ons avontuur naar deze week. De Transalpine Run werd ons grote cadeau na een heel toffe ‘road to’. 😀
Gisteravond zeg ik tegen Nicole vlak voordat we weer een poging deden om goed te slapen … ‘het is zo bijzonder dat we dat een jaar geleden zeiden en alletwee het hele jaar de focus hebben kunnen houden op deze week en nu … nu zitten we in ons grote cadeau ☺️🙏. We genieten nu van precies dat wat we wilden doen. Fit genoeg zijn om een hele week door de bergen te stappen.
De hele TAR sfeer te absorberen…
We kijken elkaar blij en tevreden aan.
Je zou verwachten dat we tevreden in slaap zouden snorren, we liggen voortreffelijk, maar in een diepe slaap komen we niet echt. Te hyper. Het lijf te wakker. 😂😂 troelalaaaassss
Goed gemutst staan we weer op en om 8.15uur schalt ‘high way to hell’ door Sankt Anton. We staan klaar voor wederom een dag trailrunnen in ons favo weertje. ☀️
We lopen tot de eerste voedingspost met de twins Sanne & Tinka. We hebben met Bergwandelen.com en Bergtrails al zoveel weken samen door de bergen gestapt. Zo fijn en vertrouwd! 😍
Ik probeer het slaap tekort wat weg te stappen maar we klimmen eigenlijk prima omhoog! Supergezellig en ohhh wat is het hier mooi!
De eerste voedingspost is bij een berghut. So Sweet! Groot thuisgevoel ook. Ennnn we klimmen door. Lekker blokken terrein – hop hop hop – en uiteindelijk aan de touwen recht omhoog, dat we liever zonder doen. Her en der applaus en ineens zegt een meisje achter mij zegt ineens ‘i love your curls’ grappig!! En kenmerkend voor de week. Happy world! 😍
Boven staat Racedirector Martin iedereen weer te verwelkomen. Tof!
Als je de bergen een beetje kent en op 2700m staat en de afdaling is 1000 meter in 3 km dan heb je wel een ideetje hoe dat eruit ziet. Blokken en technisch. We liepen in een mooi treintje omlaag.
Daarna volgde een langggee klim door een prachtige vallei. Ik zie de herfst al in de bergen komen ❤️. Weer zo’n 1000 meter omhoog. We maken regelmatig plaatjes en in de laatste honderden meters richting de col halen we ook vandaag weer mensen in. Nieuw voor ons 😀
Boven ben ik een klein beetje dizzy. Ik ken t wel. Gewoon dalen dan is t weer weg. We treffen het leuke broersteam ‘Bart & Joris’ en dalen samen af.
We kijken inmiddels reikhalzend uit naar de voedingspost!!! Hoera daar issie!! We gooien onszelf vol met veel vocht en meloenen. Zodan. We doen het weer!! Nog een beetje klimmen en t laatste kado van de dag: 5 km geweldig dalen!
Kanonskogel Nicole voorop en ik er achteraan. Roffelroffellll…. stofwolken creeren we zelfs op de droge paadjes. Haha. Zalig!!!
Na 7 uur in de bergen staan we onder de finish in Galtür 😀. We did it again! Morgen steken we de grens over en gaan we naar Zwitserland 🇨🇭
Dinsdag 7 september 2021 | Klosters, Zwitserland | 44km, 2300 hm
Dat je wakker wordt en denkt ‘vandaag ga ik de eerste van de drie bergmarathons van deze week lopen’. Dat. Ik. Dat. Dus. Nog. Nooit. Eerder. Heb. Gedacht 😂. Mijn nacht was goed! Die van Nicole ‘mwoa’. We genieten van een knus ontbijtje. Superleuk elke dag die andere plekjes en gastheren en vrouwen die superlief voor ons zijn. Verwennerij!! 🙏
Iedereen beheerst het waggelen in de ochtend inmiddels tot in de puntjes 🙈😂. Met stramme benen vullen alle athleten het startvak weer na de dagelijkse rugzakcheck en je hoort iedereen over ‘rustig starten’ etc. maar als we om 8.15 uur mogen gaan zit het tempo er toch aardig in. Asfalt = hardlopen. Schijnbaar. Ookal gaat het best omhoog. Maar dikke prima want de Zuurstokjes hebben het koud!!
We scoren zomaar de eerste 8km over een breed relatief vlak offroad pad. Dat gaat vlot zo.
We voelen ons zo-zo en loeren in de verte waar de zon over het pad schijnt. #duurtlang. En als IK het koud heb, heeft mijn mede zuurstokker het nog een hele grote boel kouder. Brrr … arme Nicole! 😱
Uiteindelijk wisselen we elkaar door de lange (!!) dag heen af in onze mankementjes. Er komt vanalles voorbij 😅. Misselijk (eerst Nicole, ikke later), Zere tenen (allebei), mentaal knakje in de eerste technische klim (Nicole), verkrampend linker been in de 1e afdaling (ik), verkrampend rechter bovenbeen in de 2e afdaling (ikke), mentale knakjes in de laatste klim die-nooit-echt-nooit-lieve-meelezers-stopte. (Allebei) en ik kreeg een beetje angstvrees voor de 3e afdaling bij mij, want na 2 benen in de kramp is het toch wel de vraag: whats next? 😂😱
We stoppen gedurende de hele hele lange dag (had ik al gezegd dat t lang was?) 🤪 alleen heel kort op de eerste col. Verder stappen we non stop door. Dat is wel ons dingetje. Gewoon dooorgaan. Vinden we fijn. In t tempo van deze dag. Tikke langzamer hebben we het idee, maar prima. En ik grap ‘wie hard wil dalen moet pijn lijden’.
Terwijl we monkey style op handen en voeten richting Racedirector Martin kruipen – het hoogste punt van vandaag – zegt Nicole ‘ik geloof niet dat ik eerder zo heb afgezien’ ‘deze week’ vraag ik? ‘Nee in mijn hele ehhh sportcarriere’. ‘Nou daar ben je dan nog wel heel vrolijk onder!! 👍🎉
We groeten Martin en gelukkig geeft hij ons een compliment!!! Want anders … 🙈🤪 Toch weer 300 hm kado gekregen haha. Grmbl. Boven opent zich in 1 blik een fantastisch uitzicht én een klein slagveldje van trailrunners over stenen gedrapeerd.
Wij duwen (op dit niveau zitten we inmiddels) er nog een gel van Trisport Pharma in – hulde hulde het blijft in ons – en 10 km dalen ligt op ons te wachten. We besluiten het iets rustiger aan te doen. Ikke dan en Nicole wacht af en toe op mij. Goed besluit. Geen verkrampende ledematen meer!
Ons gehuppel wordt ondersteund met auws en ohws en we lachen erom. Vooral diepe afstapjes zijn vrij lollig. Om te zien dan 😂. De foto’s en filmpjes zien er vanavond vast weer geweldig uit. Wij weten hoe t voelde haha. De laatste 5km zijn een prettig pad en we rennen door. Nicole komt ineens met wat wetenschap op de proppen. Wohowww!! ‘We lopen 5:10 min/km’ 😂😂😂 ‘Ja, dat zegt dat ding’ 😂
Na 8,5 uur, 44km en 2300hm lopen we 5.10 min/km. Te grappig. Een ‘Nederlandse term’ voor mij terwijl we uit een compleet ruige ambiance komen. Het is weer een waanzinnig gevoel om als La Sportiva Zuurstok twins in t zelfde pasje naast elkaar met een lekker tempootje onder de finish door te komen. Een groot deel van onze ‘bergfamilie’ is er al en we worden zo blij en lief onthaald. 😍
Klösters heeft alles dik voor elkaar qua verzorging en we genieten ervan. Ik app Allard dat we binnen zijn. Hij loopt een trailrunreis met een toffe groep in deze regio. Dat idee was al zo fijn vandaag dat Allard & Tomo in dezelfde vallei zijn en toen stond Allard ineens voor mijn neus! Wahhh!!! Knuffeltijd!! 😍🙏 Doet het herstel vast extra goed. 😀 Als je je inschrijft weet je op zich wel wat je gaat doen, maar het is elke dag ook heel erg bijzonder dat het ook nog lukt. Wowsie … Supermooi dit allemaal. Juist ook met de zwaardere momentjes van vandaag. Hoort allemaal bij ons toffe TAR-verhaal. ☺️
Woensdag 8 september 2021 | Klosters, Zwitserland | 8,5km, 900 hm. De bergsprint
Bergsprint! 900hm in 8,5km. Dat is best gentle voor een vertical! We dachten aan ‘actief herstel’ maar we gingen toch wel lekker los. Niet te gek maar wel lekker stoempen.
Na 2km had ik onverwacht parcourskennis! Het was de afdaling die ik precies een jaar geleden heb gemaakt samen met mini-Tomootje met zijn eerste puppy trektocht! 😍 Ik herken de brug (zie filmpje van toen). Te leuk! Ik krijg vleugels en we stoepen het wortelpad recht omhoog. Ik zweet aan alle kanten!! Haha. Heerlijk om zo in de stokken te hangen.
Het 5 km bord hebben we deze week nog niet eerder zo snel gezien 😂. Morgen zijn we vermoedelijk al uren onderweg 😆
De route is tof en mooi en wisselt af. Aangenaam, want ik ken ook bergsprints over de skipiste in de helft vd kilometers.
Boven is het feest, eten, drinken, lekkers,
Luieren in het gras, kletsen, praten, genieten van het zonnetje en de gezelligheid met elkaar … en met de kabelbaan omlaag 😀 #zokanhetook.
De oplettende lezer heeft gezien dat we van 8 naar 7 etappes zijn gegaan. Dat klopt. Onze TAR zal op vrijdag finishen ipv zaterdag. Ivm de CVD- regels van Italië. Wij zijn dankbaar dat deze hele week door is kunnen gaan 🙏🙏🙏 en kijken uit naar de laatste twee lange marathon+ dagen door de bergen stappen. 🥰🎉
Donderdag 9 september 2021 | Scuol, Zwitserland | 49,5km, 2400hm
. Morgen volgt de 3e haha.
. #dathadzeandersnooit
. Elk met zijn of haar unieke verhaal. Mooi! Ik overdenk het wat – al trailende – met een brok in mijn keel en bedenk of ik er nu iets mee wil. Nee, laat me maar rennen.
. We krijgen alletwee onze zin! Mooie leegtrekker dat op & neer maar ik vind het ook wel weer leuk en afwisselend.
Vrijdag 10 september 2021 | Prad am Stilfserjoch | 46,5, 2500hm
Het is gelukt. We zijn gefinisht van de Transalpine Run. Wauw!! Wat een topdag was t weer! Letterlijk, want Martin stond vandaag met zijn koebel te kingelen op t hoogste punt van de hele week. Net geen 3000 meter.
Voor we het weten staan we in het startvak. Het is maar goed dat de organisatie de muziek start en aftelt, want wij waren nog niet zover. Weer een 40+ afstand door de bergen. Wie verzint dit!!
Vroeger was ik gaan doorduwen bij misselijkheid, maar ik wilde een laatste genietdag. We hadden dus rustiger aan gedaan en dat was top. Ik voelde me steeds beter en in de waanzinnig mooie afdaling was er geen enkel excuus meer om te piepen. Wat een wondere wereld … echte paden waar je mooi op kon rennen, zalig gewoon! 😍
Ik ga kijken of we deze trail van vandaag als 2 etappes in een trailrunreis van Bergtrails kunnen krijgen, eindeloos zo mooi.
We voelen onze lijven onderweg wel, met Come&go pijntjes, maar hebben ook elke avond ‘dank je wel’ gezegd. Bernard heb ik vandaag na de race pas weer naar mijn enkel durven laten kijken. 1,5week geleden ging er een spuit in, ik ren er de TAR mee en nu is t gewoon echt weg. SMILE!!! Ik was er vanuit gegaan dat ik tot januari alleen maar op de fiets zou zitten na de TAR. En t rennen ff zou moeten laten, maar dat hoeft dus niet.
En dan een hele hele hele grote dank je wel aan Richard voor de fantastische La Sportiva support. Wil je meer weten over de schoenen (Bushido II, stokken, trailrunrugzak of onze toffe racekleding). Stel je vraag. Wij zijn fan!!! 😍🙏
Ohja! Ons finishershirt is … ROZE!! 😀
