Verslag Cycloweek van Loes

10 december 2018 0 Door jantiene

Al eerder schreef ik over de BergTriathlonWeek, maar na deze week hoefde ik – gelukkig – nog niet weg uit Puy, ik mocht nog een weekje blijven om mee te fietsen met de Cycloweek!

Zo zwaaide ik op zaterdagochtend de anderen uit. Waar ik naast mijn roomies helaas ook afscheid van moest nemen, was mijn bedje in Chalet Alpelune. Dus na een wandelingetje in de zon, pakte ik mijn boeltje uit het fietshok en liep een paar honderd meter om neer te strijken in Mountainhotel Saint Roch.

Die wisseldag was ik een beetje verward

Ik had zo erg genoten van de bergtriathlonweek, dat ik een beetje droevig was dat die voorbij was. Anderzijds had ik ook zin om veel te fietsen en een groot vertrouwen dat er allemaal leuke nieuwe mensen zouden komen.

En ik mocht nog een keer de Col d’Izoard op.ย Het was die week ervoor de eerste keer geweest dat ik echt een lange klim deed en ik had het geweldig gevonden. Ik wilde nog een keer, en yes, dat ging gebeuren!

bergtriathlonweek-altijdsporten

Installeren op mijn nieuwe plek

Nadat ik mijn vieze en mijn schone sportspullen (de eerste categorie was duidelijk in de meerderheid) had opgeborgen en mijn eigen(!) balkonnetje had goedgekeurd, kwamen de anderen twee voor twee aan. Ik weet niet meer precies hoe het ging, maar we stapten redelijk snel op de fiets en ‘s avonds aten we samen. Dat deden we daarna elke dag.

Cycloweek AltijdSporten.nl

Het ritme van de week …

Ontbijten – fietsen – eten – slapen als vaste ingrediรซnten, met elke dag een andere twist; een bordje pasta en een middagdutje, een kopje koffie in een Refuge, een bbq op de top van de Col d’Izoard.

Cycloweek AltijdSporten.nl
Okรฉ, we fietsten strikt gezien niet elke dag. Er was ook een rustdag, maar volgens mij besloot iedereen om gewoon op te stappen en ikzelf besloot om een mini triathlon in elkaar te flatsen. Zwemmen in een bergmeertje, wetsuit op de rug en trappen naar huis* om daarna nog een stukje te hobbelen. O, wat voelde het goed en wat was het mooi!

bergtriathlonweek-altijdsporten-1

300 dagen zon per jaar? Ehh ….

Het programma werd bijna elke dag bijgeschaafd en aangepast, want we hadden รฉรฉn van de zeldzame weken getroffen waarin de lucht niet alleen maar blauw was. Soms regende het. Of was het koud. Ik was in ieder geval erg blij met mijn armstukken.

Cycloweek AltijdSporten.nl

Maar ook dat had zijn charme en de omgeving was en bleef prachtig. Ook met een spatje meer. Of met flink wat spatjes meer. We lachten er niet minder om en toen we na de laatste dag moe en voldaan op het terras neerstreken en de zon zich liet zien … Dat voelde echt als een cadeautje.ย Terwijl het echte cadeautje daarna kwam: de werden gemasseerd. Za-lig!

Col du Galibier

Over die laatste dag wil ik trouwens nog wel wat meer vertellen. Aan tafel was het onderwerp ‘Collen’ al veelvuldig aan bod gekomen, onvermijdelijk ook als je een groep fietsers in een fietshotel neerzet.

De Col Agnel bleef tot grote teleurstelling dicht, maar de Col du Galibier zou op vrijdag, onze laatste fietsdag, opengaan. En wij gingen naar boven. Eerst vanaf de zuidzijde. Dan eroverheen en vanaf Valloire via de noordzijde nog eens.

De waarheid gebiedt mij te zeggen dat ik dit pas net, maanden later, heb opgezocht. De andere cyclowekers zullen dit uiteraard geweten hebben, maar ik was de hele week alleen maar aan het volgen en ik had geen idee waar ik fietste en hoe hard (de teller liet ik thuis), ik was gewoon een beetje boel aan het genieten.ย In die week wist ik dus dit; we gaan de Galibier op. Dat is blijkbaar ‘een ding’ en dat wordt leuk.

Nou, dat leuk is een beetje een understatement. Het was echt supergaaf!

Cycloweek AltijdSporten.nl

We vertrokken vanaf een parkeerplaats bij Monetier Les Bains.ย  Ik had een voorraad repen en gedroogd fruit mee waar je u tegen zegt (die bleken nodig ook) en ikzelf zat tjokvol adrenaline en goede zin.ย Net voordat de slagboom naar de col open ging, wurmden we onszelf erlangs en vertrokken naar de top.

Cycloweek AltijdSporten.nl

In het begin nog veel weiland met hier en daar bergjes sneeuw en slaperige marmotten. Al snel veranderde de ambiance met vooral sneeuw en soms een plukje weiland, wat uiteindelijk overging in metershoge sneeuwwanden aan beide kanten. Koud, maar zo vreselijk gaaf!

Cycloweek AltijdSporten.nl

Eenmaal over de top, konden we kilometers lang afdalen. Terwijl ik mijn voorraad plunderde en al kauwend omlaag zoefde, merkte ik hoeveel beter ik daarin was geworden. Plus: hoe leuk ik het was gaan vinden. Voordat we het wisten waren we in Valloire, vulden onze bidons en mochten weer klimmen. Terug.

Dat was zwaar.

Zwaar en mooi en zwaar mooi.

En op de top ook vreselijk koud.

Cycloweek AltijdSporten.nl

In gesprek met …

We fietsten op ons eigen tempo en dat betekende in mijn geval dat ik vooral met mezelf in gesprek was. Waar ik van tevoren had gedacht dat ik dat klimmen mentaal ook zwaar zou vinden, was ik vooral aan het genieten en probeerde ik ondertussen ook wat tips uit. We hadden namelijk ook een avondje bezoek gehad van Jeroen, fysiotherapeut en ervaren fietser en hij had ons vanalles verteld over dalen, klimmen en voeding. Vet interessant en ook nog eens meteen van toepassing.

Cycloweek AltijdSporten.nl

Dat vond ik ook heel fijn aan deze week, de begeleiding; we waren niet zomaar wat fietsfanaten die bij elkaar werden gezet en een route in de hand gedrukt kregen, nee, we leerden echt meer over fietsen. Zeker als je zo’n beginner bent als ik, maar ik geloof dat ik ook voor de anderen spreek als ik dit zeg.

En zo rolden we het einde van de cycloweek in. Een week waarin ik enorm heb genoten van de bergen en dan heb ik het rondje om het meer van Embrun en het winterse landschap bij Prรฉ de madame Carle, foei!) nog niet genoemd.

Van het fietsen, van het samenzijn met andere toffe en aardige mensen, van lekker eten en van steeds fitter worden. Ook ik moest er hierna aan geloven: terug naar Nederland.

*Ik schreef zonder nadenken ‘huis’, maar het voelde ook echt als thuiskomen.

Cycloweek AltijdSporten.nl


Jantiene ‘Loes, dank je wel voor je heerlijke verslag. We waren deze toffe week nog niet vergeten, maar met je verslag heb je het nagenieten weer extra aangewakkerd’!ย 

Lees jij dit verslag en heb je ook zin in een weekje fietsen in de Zuid Franse Alpen? Ga dan mee met een unieke week wielrennen eind september. De Herfstkleuren Cycloweek.ย