Verslag BergTriathlonWeek van Loes van Hove!

10 december 2018 0 Door jantiene

Ik geloof dat het in februari was dat ik besloot dat ik met een AltijdSporten-week mee zou gaan. Ik wilde me graag ergens op verheugen, ik wilde heel graag terug naar de bergen en ik houd wel van bewegen. Het was moeilijk om te kiezen; over de trailrunweken had ik al veel goeds gehoord, maar fietsen vind ik echt geweldig en de bergtriathlonweek leek deze (wannabe) triatleet ook wel wat.

Keuze stress ๐Ÿ˜‰

Ik weet niet meer precies waarom, maar ik koos voor de Cycloweek. Ik geloof dat ik dacht ‘op de fiets kan ik veel meer zien en op veel meer plekken komen‘ (dat is geen waarheid, maar soit). Het kan ook best zijn dat ik zo snel mogelijk naar de bergen wilde (de Cycloweek was de eerste week van juni en de Trailrunweek pas later) en tja, ook al heb ik al best wat triathlon ervaring, ik ben nog steeds vaak onder de indruk van triatleten en ik vond die Bergtriathlonweek dus ook wel heftig klinken.

Twee weken in de bergen!

Tot Jantiene me overtuigde dat ik de Bergtriathlonweek ook gaaf zou vinden. En ik vrij kreeg. En ik dan nรณg een weekje eerder in de bergen kon zijn. En ik kon meerijden met twee geweldige mensen. En dat die mensen nog leuker waren dan ik al verwachtte wist ik toen nog niet!

Dus ineens ging ik met twรฉรฉ weken mee; de Bergtriathlonweek en de Cycloweek. Met een rustdag op zaterdag ertussen. Van beide weken heb ik extreem genoten, op verschillende manieren, en dat wil ik hier graag delen.

bergtriathlonweek-altijdsporten-1

De voorbereiding

Ik werkte in die tijd fulltime, wat betekende dat ik ‘s ochtends heel vroeg mijn matje uitrolde of ‘s avonds laat ergens twee gympies vandaan viste, in het weekend was ik vaak de hort op om een beetje sociaal te doen en schoot dat sporten er vaak bij in.

Ik deed dus weleens oefeningen, yoga, ik zwom, ik liep af en toe hard en als ik naar vrienden ging pakte ik bijna altijd de fiets. Maar eigenlijk was ik helemaal niet zo bezig met voorbereiden. Ik vond dan ook dit appje terug; ‘Heb jij nog tips voor trainen, zodat ik straks ook die bergen op kom? Want ik vrees dat ik mijn vrolijke karakter in zal moeten zetten.

bergtriathlonweek-altijdsporten

Desalniettemin was het een goede stimulans om wel de deur uit te gaan en om goed voor mezelf te zorgen. Bovendien werd ik er erg vrolijk van, ik keek er heel erg naar uit. Ik ging gewoon doen wat ik kon, en wat niet gaat, dat gaat niet.

En toen, een week voordat ik zou vertrekken …

bergtriathlonweek-loes

Ik viel met racefietsen, behoorlijk hard ook, en gezien mijn nieuw verworven kreukels, schrapte ik in mijn draaiende hoofd meteen beide weken. Echter, na een paar dagen slapen en pannenkoeken eten ging het eigenlijk wel weer en dus besloot ik dat ik liever met mijn zwaargekneusde persoonlijkheid in de Alpen was dan in de Achterhoek en er ‘desnoods’ een lees – en kuiervakantie van zou maken. (Klinkt heel vervelend toch?).ย  Enfin, ik heb de laatste week voordat we gingen op sportief gebied helemaal niets sportiefs meer gedaan, alleen gewerkt en heeeeel veel geslapen.

Oja, en een paar uur voor vertrek nog even een vriendje gefixt :).

De week zelf

En toen waren we ineens in Frankrijk! Nouja, ineens, het eerste stuk ging snel, maar op het laatst schoot het niet op. Ergens bij het begin van de Alpen kreeg ik koppijn en de eerste avond en nacht heb ik geweten dat ik een hersenschudding had. Meteen was duidelijk dat ik het niet beter had kunnen treffen, wat een lieve mensen! Ik denk nog steeds met warme gevoelens terug aan de tips om rechterop te zitten, de paracetamol, de bouillon, het feit dat er steeds iemand bij me bleef. Ik sliep in een heerlijk bed en ik had uitzicht op bergen met sneeuw, je zou bijna die ellendige hoofdpijn vergeten ;).

bergtriathlonweek-altijdsporten

Na mijn valse start werd het elke dag een beetje beter. We zwommen, trailden en fietsten en het was zo ongelofelijk gaaf en mooi! Soms kijk ik terug naar de foto’s van toen en dan word ik steeds zo blij.

Je kunt meer dan je denkt

In het begin was ik enorm voorzichtig en een beetje bang, en bovendien moesten we wennen aan het sporten op hoogte, maar het was steeds zo vet om te merken dat je -veel- meer kunt dan je denkt. Dat er allemaal leuke mensen mee waren die ook genoten van bergen, lachen en bewegen hielp natuurlijk enorm.

bergtriathlonweek-altijdsporten

Leren fietsen in de bergen

Zelf was ik geen bergfietser, dus de eerste afdalingen zat ik totaal verkrampt in het zadel om in elke bocht helemaal tot stilstand te komen. Gelukkig waren daar de tips van Jan en kreeg ik er met elke fietstocht meer plezier in. Ook het klimmen was een vak apart. Die kleinste tandwielen waarvan je je in Nederland altijd afvraagt wat je ermee moet, werden al snel ingezet en voor al dat gezweet wat daarbij kwam kijken, werd je rijkelijk beloond in prachtige uitzichten. De wegen waren veel stiller nog dan ik gehoopt had, er lag op veel plekken nog (meters) sneeuw en het was zo gezellig.

bergtriathlonweek-altijdsporten

Koppeltrainingen!

Persoonlijk vond ik vooral de echte triathlontrainingen heel erg vet; het grote wisselfeest, is nog veel leuker als er een berg op- en afgefietst mag worden, het rennen en springen over boomstronken is vooral spelen, en dat dan meerdere keren achter elkaar in een te gekke omgeving. Terwijl je je eigen tempo aanhoudt, ben je toch echt samen aan het sporten en moedigden we elkaar luidkeels aan.

bergtriathlonweek-altijdsporten

Zo ook de relaxte triathlon waarbij we in een prachtig meertje zwommen, een geweldige ronde fietsten en toen รณรณk nog de bergen in mochten rennen. Of snelwandelen ofzo (het ging behoorlijk omhoog). Met als kers op de taart het bushokje dat geweldig dienst deed als huisje en kleedkamer en waar we schuilden voor we onszelf in de bus propten en moe en voldaan terugreden.

bergtriathlonweek-altijdsporten

Terwijl we veel sportten, voelde dat helemaal niet zo. Er was genoeg tijd om in het zonnetje te zitten, muziek te luisteren, te lachen en te praten en iedere avond uitgebreid en heerlijk te eten. Ik weet nog dat ik een beetje stond te staren naar de bergen en dacht ‘Dit is leven’. Meteen daarna moest ik een beetje grinniken en dacht ik ‘Zohee Loes, hou eens op met je clichรฉs’.

Maar dat gevoel bleef: Dit. Is. Het.

Wow.

Ik probeer na te denken over de minpunten, om ook een kritische noot toe te voegen, maar het enige wat me te binnen schiet is dat ik meer had gewild; meer tijd daar, met die mensen, met zoveel leuke trainingen. Gelukkig hoefde ik nog niet naar huis, eerst nog de cycloweek!

bergtriathlonweek-altijdsporten


Jantiene ‘Wauw, geweldig om je verslag te lezen Loes. Dank je wel!

Heb jij als lezer ook zin in een triathlonweek voorbereiding in de Alpen van Zuid Frankrijk? Ga dan in 2019 met ons mee met de BergTriathlonWeek!